Nu leven we in een tijd waarin medicijnen de gevaarlijkste ziekten kunnen genezen. Soms worden niet de meest zachte methoden gebruikt (vooral in het geval van oncologie), maar als je het vergelijkt met de behandelmethoden die in het verleden werden toegepast, dan kunnen we zeggen dat moderne patiënten heel veel geluk hebben!
We presenteren u de top 10 van meest dodelijke en onmenselijke behandelmethoden in de geschiedenis.
10. Radioactief water voor artritis en kanker
Nu weet iedereen in hun dieet dat ongecontroleerde straling erg ongezond is en tot elke prijs moet worden vermeden. Toen de wereld echter over straling leerde, tussen hen en het woord 'wonder', voerden ze onmiddellijk een onuitgesproken gelijkteken uit en probeerden het aan te passen, ook voor medische doeleinden.
Zo kon je in de periode van 1918 tot 1928 in de schappen van Amerikaanse apotheken een tool kopen genaamd "Radithor". Het bevatte gedestilleerd water, evenals radium-226 en radium-228. Dit explosieve mengsel is voorgesteld als remedie tegen psychische stoornissen, artritis, impotentie en maagkanker.
Op advies van zijn arts werd radioactief water actief geconsumeerd door de beroemde golfer en industrieel Eben Byers. Vóór zijn dood slaagde hij erin 1.400 flessen leeg te maken, driemaal de dodelijke dosis voor mensen. Hij was een gezonde man, wat kan ik zeggen.
De grappen zijn echter slecht van straling; ze beroofde Byers geleidelijk aan van al haar tanden, een deel van het kaakbot, en verzachtte de schedel zodat deze iets onder de vingers kromde. Twee jaar na het gebruik van Radithor stierf Byers. Zijn dood diende echter een goed doel: de autoriteiten van de Verenigde Staten, en vervolgens Europa, besteedden veel aandacht aan radioactieve drugs en verboden ze uiteindelijk in 1935.
9. Lobotomie door psychische stoornissen
Deze wrede procedure, ontwikkeld door Dr. Antoniou Egash Monisch, was gepositioneerd als een reddingsmiddel in hopeloze situaties, met verschillende psychische aandoeningen. Lobotomie omvat excisie of scheiding van een van de hersenkwabben.
Helaas, degenen die de lobotomie overleefden, veranderden in wilskrachtige en passief levende "groenten" die niet in staat waren tot onafhankelijke besluitvorming. En daarom konden ze niet normaal in de samenleving leven.
Een van de beruchtste slachtoffers van de lobotomie was Rosemary Kennedy, zus van de 35e president John F. Kennedy. Na de operatie bleef ze mentaal op het niveau van een tweejarig kind en bracht ze de rest van haar leven voortdurend zorg nodig.
8. Therapie met impotentie en migraine
In ernstige Victoriaanse tijden was de behandeling van erectiestoornissen ernstig.
Sommige artsen oefenden "galvanische baden", of baden met elektroden, die de patiënt schokten en daardoor zijn vervagende seksuele verlangen in slechts zes sessies moesten herstellen. Dezelfde behandelmethode zou zogenaamd hebben geholpen bij chronische migraine.
Andere Victoriaanse artsen gebruikten een nog gewelddadiger methode: de staaf waardoor de stroom stroomde, werd rechtstreeks in de urethra van de patiënt geplaatst. De behandeling duurde 5-8 minuten en werd een of twee keer per week herhaald. Gelukkig zijn er veel goede remedies voor mannelijke potentie.
7. Heroïne voor verkoudheid
Deze drug wordt nu geassocieerd met misdaad, armoede en ziekte. Maar er was een tijd dat heroïne als een medicijn werd beschouwd en het werd voorgeschreven voor een aantal ziekten. In het begin van de 20e eeuw werd heroïne in de Verenigde Staten en Europa gebruikt om verkoudheid, hoest en als verdovingsmiddel te behandelen. Er was zelfs een kinderversie van heroïnegeneeskunde.
In het Russische rijk werd heroïne in de jaren 1900 gebruikt om depressie te behandelen, op initiatief van Dr. A. N. Bernshtein.
De herbeoordeling van de schade en voordelen van heroïne heeft er echter toe geleid dat het geleidelijk aan niet meer voor medische doeleinden wordt gebruikt.
6. Benzine uit luizen
Een van de gevaarlijkste behandelingsmethoden werd nog niet zo lang geleden gebruikt - aan het begin van de 20e eeuw. De procedure zelf was buitengewoon eenvoudig. Het was nodig om zijn hoofd in een container met benzine of kerosine te dopen om ongenode gasten van de hoofdhuid te verwijderen.
Hoewel behandeling met benzine-kerosine voor luizen echt effectief was, kan het dodelijk zijn als de patiënt een open vuurbron passeert. De moderne geneeskunde kan dit probleem veel veiliger oplossen met behulp van therapeutische shampoos.
5. Kwik van syfilis
Sinds de 16e eeuw wordt kwik in de vorm van zalven en begassingen op grote schaal gebruikt om syfilis te behandelen. En wat het ergste is - dergelijke procedures werden vaak herhaald tot de dood van de patiënt. Zo ontstond de scherpte van geliefden die 'een nacht met Venus en een leven met Mercurius' doorbrachten.
Wat kan ik zeggen over de achtergebleven 16e eeuw, toen artsen in het begin van de 20e eeuw syfilis behandelden door kwikpreparaten in het lichaam van de patiënt te introduceren!
Gelukkig is deze vreselijke behandelmethode definitief verleden tijd na de massaproductie van penicilline in 1943.
4. Karkassen van dode walvissen door reuma
Pijn met reuma is een van de ernstigste soorten pijn die de mensheid kent. Het is niet verwonderlijk dat mensen, in een poging haar kwijt te raken, bereid zijn alles te doen. Breng zelfs 30 uur door in een rottend walviskarkas. Deze originele behandelmethode is uitgevonden door de bewoners van de zuidkust van Australië en werd in de 19e eeuw toegepast.
Sterven aan gewrichtspijn of stikken door een stank is een moeilijke keuze, denk je?
3. Tabaksklysma als redding van verdrinking
Deze meedogenloze behandeling werd in de 19e eeuw vooral gebruikt voor de reanimatie van verdronken mensen. Het idee van een 'reddend klysma' was dat verhitte tabaksrook de longen zou bereiken, overtollig vocht zou verwijderen en de ademhaling zou helpen herstellen. En de nicotine in tabak zal het hart snel en hard laten kloppen.
Aan de oevers van Londen hingen zelfs de apparatuur die nodig was voor een tabaksklysma, die door de Royal Humane Society vriendelijk aan de burgers was verstrekt. Ook werden er masterclasses gegeven met betrokkenheid van levende burgers en stadsbewoners.
2. Ernstige verhongering door aorta-aneurysma
Aan het begin van de 20e eeuw probeerden artsen aorta-aneurysma te behandelen, waardoor de kracht waarmee het hart bloed rondpompt, werd verminderd. Een van de dubieuze regimes die hiervoor werd gebruikt, stond bekend als het Tuffnell-dieet.
De beschrijving is te vinden in de medische teksten van 1901:
- twee ons brood en boter en twee ons melk als ontbijt,
- drie ons vlees en vier ons melk of rode wijn voor de lunch,
- twee ons brood met twee ons melk voor het avondeten.
Een ons is 28,3 gram. We weten niet of een dergelijke behandelmethode veel heeft geholpen, maar dat het ongetwijfeld hongerig is nadat het hongerig was.
1. Delen van lijken als remedie tegen epilepsie en andere ziekten
De zinsnede 'je bent wat je eet' kan nogal onheilspellend klinken als je je herinnert dat menselijke lichamen honderden jaren, tot 1890, als ingrediënt dienden in verschillende medicijnen. Misschien was het gebruik van deze medicijnen niet de gevaarlijkste methode om verschillende ziekten te behandelen, maar zeker de meest verachtelijke.
De meest voorkomende componenten van kadavers waren bloed, vet, botten en vlees. Veel beulen kregen orders voor delen van het lichaam van de ter dood veroordeelde misdadiger. En in 1664 werd zelfs het boek "The Complete Book of Chemistry" gepubliceerd, waarin in detail werd beschreven welk lijk beter kan worden gebruikt voor de voorbereiding van gezondheidsremedies, en wat ermee moet worden gedaan.
Een van de meest populaire medicijnen van die tijd was gemaakt van gesmokkelde Egyptische mummies. Gemummificeerde residu's in poedervorm werden gebruikt voor de behandeling van epileptische aanvallen, blauwe plekken en bloedingen.
